6 Şubat 2014 Perşembe

Arkadaş marka yara bandı

Uzun zamandır yazılacak şeyler yaşamaktan yazamaz olmuştum.Şurda bir an önce 21 yaşıma gelip içimi dökmeye başlamak istiyorum bu yüzden hızlı paylaşımların olduğu bir dönem sizleri bekler gençler.
Şimdi anlatacağım eleman Dobiş için çılgınlar gibi aşk acısı çektiğim dönemlerde hayatıma girmişti.Kimseyi çekemediğim boktan dönemlerimde hep yanımdaydı.Çok iyi bir dosttu hala öyle düşünürüm hakkında.Mesela Dobiş için sahilde ağlayıp sezen aksu klibi çektiğimi öğrendiğinde ilk o koşmuştu yanıma.Ama işte benim yan gözle normalde asla bakmayacağım bi tipti.Ben Anadolu lisesi popüler kültür ve sosyallik genci o düz liseli mahalle mektebi çocuğu topçu olcam ben yeaa diyen..
Benim bi kız arkadaşımın arkadaşının eski sevgilisiydi.Dış kapının mandalının pipisiydi yani alakasız bir insan.Tanıştıktan sonra sürekli konuşur buluşur olmuştuk.O da eski sevgilisini unutamamıştı.Birlikte dertleşir “seni üzenin ben ta amına koyayım” tarzı destek cümleler kurardık birbirimize.
Bir gün arkadaşımın doğum gününde sadece ikimiz ayık kaldığımızda dizine yattım samimileşmemiz level atladı.Sonra başbaşa sinemaya gittik bir level daha atladı derken benim aklıma o zaman için çok mantıklı şuan düşününce çok saçma bir fikir geldi.Dedim ikimizde aşk acısı çekiyoruz karşılıklı yara bandı olmaktan zarar gelmez.Tabi bunu ona söylemedim kafamdan geçirdim.
Direk operasyona başladım.İnceden zemin oluşturup yemlemeye eşşeğin aklına karpuz kabuğu düşürmeye başladım.Veee tabiki işe yaradı onunda aklına yattı bu iş.Ama adımız sevgili olunca işin rengi değişti.Aşkım böceğim turtam demek içimden gelmiyor,buluşmak istemiyorum falan filan.İşin bok yanı onunda benim gibi hissettiğine kalıbımı basarım.Kendimize resmen işkence ediyoruz derken ben olayı daha da uzatmaktan korkup 2 hafta mı 3 haftamı sonra ne soğukluğumla pes ettirdim.Ayrılmak istediğini söyledi.Direk kabul ettim.Ama arkadaş olmayacağımızı düşünmemiştim.Sonra sildi falan yıllardır hiç konuşmadım görüşmedim.

Not:Buda böyle fazlaca gereksiz bir anımdı işte.

0 yorum:

Yorum Gönder